Ένας πολεμιστής του φωτός μοιράζεται τον κόσμο του με εκείνους που αγαπά.
Προσπαθεί να τους προτέψει να κάνουν αυτό που επιθυμούν αλλά που αποφεύγουν από έλλειψη θάρρους.Εκείνες τις στιγμές εμφανίζεται ο Αντίπαλος με δύο πλάκες στο χέρι.
Στη μία γράφει: "Σκέψου περισσότερο τον εαυτό σου. Κράτησε για εσένα τις ευλογίες, αλλιώς θα χάσεις τα πάντα".
Στην άλλη διαβάζει: "Ποιος είσαι εσύ για να βοηθήσεις τους άλλους; Έχεις καταφέρει να δεις τα ελαττώματά σου;"
Ένας πολεμιστής γνωρίζει ότι έχει ελαττώματα. Μα γνωρίζει επίσης ότι δεν μπορεί να ωριμάσει μόνος, ότι δεν μπορεί να απομακρυνθεί από τους συντρόφους του.
Τότε εκσφεντονίζει τις δύο πλάκες στη γη, αν και σκέφτεται ότι περιέχουν κάποια βάση αλήθειας. Οι πλάκες γίνονται σκόνη και ο πολεμιστής συνεχίζει να παροτρύνει τον πλησίον του.
Εκδόσεις Λιβάνη
Κυριακή 30 Αυγούστου 2009
Η Σωστή Στιγμή για Μάχη
Ένας πολεμιστής του Φωτός, πριν αντιμετωπίσει μια σημαντική μάχη αναρωτιέται: "Μέχρι ποιο σημείο έχω αναπτύξει τις ικανότητές μου;
"Αυτός γνωρίζει πως από τις μάχες που έδωσε στο παρελθόν έμαθε κάτι. Κι όμως, πολλά απ' αυτά τα μαθήματα έκαναν τον πολεμιστή να υποφέρει περισσότερο απ' όσο ήταν απαραίτητο. Αρκετές φορές έχασε το χρόνο του πολεμώντας για ένα ψέμα. Και υπέφερε γι ανθρώπους που δεν ήταν άξιοι της αγάπης του.
Οι νικητές δεν επαναλαμβάνουν το ίδιο λάθος. Γι αυτό ο πολεμιστής διακινδυνεύει την καρδιά του μόνο για κάτι που αξίζει τον κόπο.
Εκδόσεις Λιβάνη
"Αυτός γνωρίζει πως από τις μάχες που έδωσε στο παρελθόν έμαθε κάτι. Κι όμως, πολλά απ' αυτά τα μαθήματα έκαναν τον πολεμιστή να υποφέρει περισσότερο απ' όσο ήταν απαραίτητο. Αρκετές φορές έχασε το χρόνο του πολεμώντας για ένα ψέμα. Και υπέφερε γι ανθρώπους που δεν ήταν άξιοι της αγάπης του.
Οι νικητές δεν επαναλαμβάνουν το ίδιο λάθος. Γι αυτό ο πολεμιστής διακινδυνεύει την καρδιά του μόνο για κάτι που αξίζει τον κόπο.
Εκδόσεις Λιβάνη
Πώς να ανταποκριθείς σε Αυτά που φαίρνει η Ζωή
~Δεν έχει σημασία τι θα σου φέρει η ζωή, εσύ επέλεξε τον τρόπο που θα ανταποκριθείς εσωτερικά: θα αντισταθείς και θα αγανακτείς μεμψιμοιρώντας, ή θα το αντιμετωπίσεις και θα στραφείς προς αυτό διευρύνοντας το παρόν σου
~Τι θα έλεγες, όμως, για εκείνους που επιλέγουν την ανέχεια και την ταλαιπωρία επειδή νοιάζονται για κάποιον άλλον;
~Αν κάποιος πρόθυμα κάνει την εκλογή να βάλει στην άκρη τις προσωπικές του επιθυμίες για το καλό των παιδιών του, των προσώπων που αγαπά, η άλλων ανθρώπων, αυτό ενδεχομένως αντιπροσωπεύει μια πνευματική πράξη αυτοθυσίας. Αν όμως αισθάνεται σαν μάρτυρας, είναι καιρός να ξαναδεί τα πράγματα από την αρχή.
Το να αναλάβει κανείς πολύ μεγάλη ευθύνη για τους άλλους, αυτό του στερεί τη δυνατότητα να αφομοιώσει τα μαθήματα που προκύπτουν από τις επιλογές που έχει κάνει. Όσοι υποφέρουν χρειάζονται τη συμπόνια και τη συμπαράστασή μας. Αν όμως σηκώσουμε το βάρος που προορίζεται γι' αυτούς, στην ουσία τους κλέβουμε την δύναμη και τον αυτοσεβασμό τους"
Εκδόσεις Έσοπτρον
~Τι θα έλεγες, όμως, για εκείνους που επιλέγουν την ανέχεια και την ταλαιπωρία επειδή νοιάζονται για κάποιον άλλον;
~Αν κάποιος πρόθυμα κάνει την εκλογή να βάλει στην άκρη τις προσωπικές του επιθυμίες για το καλό των παιδιών του, των προσώπων που αγαπά, η άλλων ανθρώπων, αυτό ενδεχομένως αντιπροσωπεύει μια πνευματική πράξη αυτοθυσίας. Αν όμως αισθάνεται σαν μάρτυρας, είναι καιρός να ξαναδεί τα πράγματα από την αρχή.
Το να αναλάβει κανείς πολύ μεγάλη ευθύνη για τους άλλους, αυτό του στερεί τη δυνατότητα να αφομοιώσει τα μαθήματα που προκύπτουν από τις επιλογές που έχει κάνει. Όσοι υποφέρουν χρειάζονται τη συμπόνια και τη συμπαράστασή μας. Αν όμως σηκώσουμε το βάρος που προορίζεται γι' αυτούς, στην ουσία τους κλέβουμε την δύναμη και τον αυτοσεβασμό τους"
Εκδόσεις Έσοπτρον
Καλό; Κακό;
Ένας γέρος και ο υιος του δούλευαν σε ένα μικρό κτήμα. Είχαν μόνο ένα άλογο να τους σέρνει το αλέτρι. Μια μέρα, το άλογο το έσκασε.
"Τρομερό", είπαν οι γείτονες. "Μεγάλη κακοτυχία".
"Ποιος ξέρει αν είναι κακοτυχία ή καλή τύχη", απάντησε ο αγρότης.
Μια εβδομάδα αργότερα, το άλογο επέστρεψε από τα βουνά, φέρνοντας μαζί του στον στάβλο πέντε άγριεδες φοράδες.
"Τι καλή τύχη!" είπαν οι γείτονες.
"Καλή τύχη; Κακή τύχη; Ποιος ξέρει;" απάντησε ο γέρος.
Την επόμενη μέρα, ο υιός, προσπαθώντας να εξημερώσει ένα από τα άλογα έπεσε και έσπασε το πόδι του.
"Τρομερό! Πολύ μεγάλη κακοτυχία"
"Κακοτυχία ή καλή τύχη;"
Ο στρατός πέρασε από όλα τα κτήματα για να πάρει τους νεαρούς άντρες στον πόλεμο. Ο υιός του αγρότη δεν τους ήταν χρήσιμος, χτυπημένος όπως ήταν, τον άφησαν.
"Καλό; Κακό"
Όταν σταματήσουμε να προϋποθέτουμε ότι γνωρίζουμε τι είναι τελικά καλό ή κακό και αντιθέτως εμμένουμε στην πίστη -όταν βιώνουμε κάθε στιγμή δίχως κριτική και προσδοκία- ζούμε με διαφορετικό τρόπο. Οι γνώστες είναι μια συντηρητική τάξη, προσκολλημένοι στο πώς θα έπρεπε να είναι τα πράγματα, λύνοντας προβλήματα, αγωνιζόμενοι να κάνουν τα πάντα "σωστά".Τί θα συνέβαινε αν παύαμε να βγάζουμε συμπεράσματα για το τι σημαίνουν όλα ή πώς θα έπρεπε να λειτουργούν τα πράγματα, και απλώς αφήναμε τη ζωή να εκτυλιχθεί, κάνοντας το καλύτερο με κάθε νέο κύμα ευχαρίστησης ή πόνου, επιτυχίας ή αποτυχίας -όλα μέρη της συνολικής δομής της ζωής; Διότι, όσα συνέβησαν σε εμάς, ασχέτως με το πόσο ευχάριστα ή τραγικά ή απίθανα ήταν, έπρεπε να συμβούν. Έπρεπε να συμβούν γιατί συνέβησαν και τίποτα δεν μπορεί να το αλλάξει.
Η αποδοχή είναι ένας από τους παγκόσμιους νόμους της ζωής -η πιο δημιουργική, θετική και ευφυής στάση που μπορούμε να πάρουμε σε οποιαδήποτε στιγμή ή εμπειρία. Η αντίσταση είναι μάταιη. (Και εξαντλητική!) [...]To σκασμένο λάστιχο όταν έχουμε καθυστερήσει σε μια σημαντική συνάντηση μπορεί να καταλήξει να μας σώσει από ένα μοιραίο δυστύχημα στην επόμενη διασταύρωση -ή μπορεί να μας οδηγήσει σε αυτό. Το ζήτημα είναι ότι δεν το γνωρίζουμε. Έχοντας καταλάβει αυτό, σταματάμε να παίζουμε τον ρόλο του Θεού.
Οι αγώνες της ζωής μας προσφέρουν καλύτερες στιγμές μάθησης. Η πίστη είναι το θάρρος να ζει κανείς σαν τα πάντα να συμβαίνουν για το ανώτερο καλό μας και τη διδαχή μας. Έτσι, όποτε αντιστεκόμαστε στην πραγματικότητα ή αντιμετωπίζουμε προκλήσεις, μπορούμε να θυμίζουμε στον εαυτό μας: "καλή τύχη; κακή τύχη; ποιος ξέρει;" Αυτή η προοπτική μπορεί να μας βοηθήσει να χαλαρώσομε περισσότερο γύρω από το θέμα της ζωής, της πίστης και του μυστηρίο. Διότι, απλώς δεν ξέρουμε.
Η Σοφία του Ειρηνικού Πολεμιστή-Αποκωδικοποιώντας τον Δρόμο του Ειρηνικού Πολεμιστή, Εκδόσεις Έσοπτρον
"Τρομερό", είπαν οι γείτονες. "Μεγάλη κακοτυχία".
"Ποιος ξέρει αν είναι κακοτυχία ή καλή τύχη", απάντησε ο αγρότης.
Μια εβδομάδα αργότερα, το άλογο επέστρεψε από τα βουνά, φέρνοντας μαζί του στον στάβλο πέντε άγριεδες φοράδες.
"Τι καλή τύχη!" είπαν οι γείτονες.
"Καλή τύχη; Κακή τύχη; Ποιος ξέρει;" απάντησε ο γέρος.
Την επόμενη μέρα, ο υιός, προσπαθώντας να εξημερώσει ένα από τα άλογα έπεσε και έσπασε το πόδι του.
"Τρομερό! Πολύ μεγάλη κακοτυχία"
"Κακοτυχία ή καλή τύχη;"
Ο στρατός πέρασε από όλα τα κτήματα για να πάρει τους νεαρούς άντρες στον πόλεμο. Ο υιός του αγρότη δεν τους ήταν χρήσιμος, χτυπημένος όπως ήταν, τον άφησαν.
"Καλό; Κακό"
Όταν σταματήσουμε να προϋποθέτουμε ότι γνωρίζουμε τι είναι τελικά καλό ή κακό και αντιθέτως εμμένουμε στην πίστη -όταν βιώνουμε κάθε στιγμή δίχως κριτική και προσδοκία- ζούμε με διαφορετικό τρόπο. Οι γνώστες είναι μια συντηρητική τάξη, προσκολλημένοι στο πώς θα έπρεπε να είναι τα πράγματα, λύνοντας προβλήματα, αγωνιζόμενοι να κάνουν τα πάντα "σωστά".Τί θα συνέβαινε αν παύαμε να βγάζουμε συμπεράσματα για το τι σημαίνουν όλα ή πώς θα έπρεπε να λειτουργούν τα πράγματα, και απλώς αφήναμε τη ζωή να εκτυλιχθεί, κάνοντας το καλύτερο με κάθε νέο κύμα ευχαρίστησης ή πόνου, επιτυχίας ή αποτυχίας -όλα μέρη της συνολικής δομής της ζωής; Διότι, όσα συνέβησαν σε εμάς, ασχέτως με το πόσο ευχάριστα ή τραγικά ή απίθανα ήταν, έπρεπε να συμβούν. Έπρεπε να συμβούν γιατί συνέβησαν και τίποτα δεν μπορεί να το αλλάξει.
Η αποδοχή είναι ένας από τους παγκόσμιους νόμους της ζωής -η πιο δημιουργική, θετική και ευφυής στάση που μπορούμε να πάρουμε σε οποιαδήποτε στιγμή ή εμπειρία. Η αντίσταση είναι μάταιη. (Και εξαντλητική!) [...]To σκασμένο λάστιχο όταν έχουμε καθυστερήσει σε μια σημαντική συνάντηση μπορεί να καταλήξει να μας σώσει από ένα μοιραίο δυστύχημα στην επόμενη διασταύρωση -ή μπορεί να μας οδηγήσει σε αυτό. Το ζήτημα είναι ότι δεν το γνωρίζουμε. Έχοντας καταλάβει αυτό, σταματάμε να παίζουμε τον ρόλο του Θεού.
Οι αγώνες της ζωής μας προσφέρουν καλύτερες στιγμές μάθησης. Η πίστη είναι το θάρρος να ζει κανείς σαν τα πάντα να συμβαίνουν για το ανώτερο καλό μας και τη διδαχή μας. Έτσι, όποτε αντιστεκόμαστε στην πραγματικότητα ή αντιμετωπίζουμε προκλήσεις, μπορούμε να θυμίζουμε στον εαυτό μας: "καλή τύχη; κακή τύχη; ποιος ξέρει;" Αυτή η προοπτική μπορεί να μας βοηθήσει να χαλαρώσομε περισσότερο γύρω από το θέμα της ζωής, της πίστης και του μυστηρίο. Διότι, απλώς δεν ξέρουμε.
Η Σοφία του Ειρηνικού Πολεμιστή-Αποκωδικοποιώντας τον Δρόμο του Ειρηνικού Πολεμιστή, Εκδόσεις Έσοπτρον
Ο Δρόμος του Ειρηνικού Πολεμιστή
Ένα βιβλίο μπορεί να γίνει πηγή έμπνευσης, να διευρύνει τους ορίζοντές μας, να μας θυμίσει αυτά που ήδη γνωρίζουμε -όμως η πραγματική μεταμόρφωση απαιτεί προσπάθεια για μια ολόκληρη ζωή.
Η ζωή και η άσκηση του ειρηνικού πολεμιστή συνοψίζονται σε μια λέξη: δράση -το να είσαι χρήσιμος στους άλλους. Στα μάτια του Πνεύματος λίγα πράγματα μετρούν. Αυτό που δίνεις, αυτό και θα λάβεις. Πράξη σημαίνει κατανόηση. Και μπορείς να πραγματώσεις οτιδήποτε αρκεί να έχεις τη θέληση και το κουράγιο να το κάνεις.
Φυσικά κάνουμε λάθη -έτσι μαθαίνουμε. Όλοι έχουμε το δικό μας "Σωκράτη". Είναι ο ανώτερος εαυτός μας. Γι αυτό αφήστε να σας οδηγήσει ό,τι καλύτερο έχετε μέσα σας. Κάθε στιγμή, αν ρωτήσετε "τί θα έκανε τώρα ο ανώτερος εαυτός μου;", θα μάθετε ποιος είναι ο σωστός δρόμος. Εμπιστευτείτε τον εαυτό σας. Εμπιστευτείτε το ρεύμα της ζωής. Εσείς οι ίδιοι είστε ο πνευματικός οδηγός που περιμένατε.
Λένε ότι υπάρχει μονάχα ένα Ταξίδι, αλλά πολλοί δρόμοι. Σας εύχομαι καλό δρόμο στο μονοπάτι που διαλέξατε, για το Ταξίδι στο οποίο είμαστε όλοι συνοδοιπόροι.
Εκδόσεις Έσοπτρον
Η ζωή και η άσκηση του ειρηνικού πολεμιστή συνοψίζονται σε μια λέξη: δράση -το να είσαι χρήσιμος στους άλλους. Στα μάτια του Πνεύματος λίγα πράγματα μετρούν. Αυτό που δίνεις, αυτό και θα λάβεις. Πράξη σημαίνει κατανόηση. Και μπορείς να πραγματώσεις οτιδήποτε αρκεί να έχεις τη θέληση και το κουράγιο να το κάνεις.
Φυσικά κάνουμε λάθη -έτσι μαθαίνουμε. Όλοι έχουμε το δικό μας "Σωκράτη". Είναι ο ανώτερος εαυτός μας. Γι αυτό αφήστε να σας οδηγήσει ό,τι καλύτερο έχετε μέσα σας. Κάθε στιγμή, αν ρωτήσετε "τί θα έκανε τώρα ο ανώτερος εαυτός μου;", θα μάθετε ποιος είναι ο σωστός δρόμος. Εμπιστευτείτε τον εαυτό σας. Εμπιστευτείτε το ρεύμα της ζωής. Εσείς οι ίδιοι είστε ο πνευματικός οδηγός που περιμένατε.
Λένε ότι υπάρχει μονάχα ένα Ταξίδι, αλλά πολλοί δρόμοι. Σας εύχομαι καλό δρόμο στο μονοπάτι που διαλέξατε, για το Ταξίδι στο οποίο είμαστε όλοι συνοδοιπόροι.
Εκδόσεις Έσοπτρον
Η Συνειδητοποίηση
"Δεν υπάρχει ανάγκη να ψάχνετε -τα επιτεύγματα δεν οδηγούν πουθενά. Δεν έχει καμία σημασία, να είσαστε λοιπόν χαρούμενοι τώρα! Η αγάπη είναι η μόνη πραγματικότητα στον κόσμο, γιατί, βλέπετε, τα πάντα είναι Ένα. Και οι μόνοι νόμοι είναι το παράδοξο, το χιούμορ και η αλλαγή. Δεν υπάρχει πρόβλημα, ποτέ δεν υπήρξε και ποτέ δεν θα υπάρξει. Ελευθερωθείτε από την πάλη σας, πετάξτε μακρυά τις έγνοιες σας και αφεθείτε μέσα στον κόσμο. Δεν υπάρχει λόγος να αντιστέκεστε στη ζωή- κάντε απλά ό,τι καλύτερο μπορείτε. Ανοίξτε τα μάτια σας και δείτε ότι είσαστε πολύ περισσότερα από αυτό που φαντάζεστε. Είσαστε ο κόσμος, είσαστε το σύμπαν -είσαστε ο εαυτός σας και όλοι οι άλλοι μαζί! Αυτό είναι το θαυμαστό Παιχνίδι του Θεού. Ξυπνήστε, ξαναβρήτε το χιούμορ σας. Μην ανησυχείτε, απλά να είσαστε ευτυχισμένοι. Είσαστε ήδη ελεύθεροι!"
Εκδόσεις Έσοπτρον
Εκδόσεις Έσοπτρον
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
