Θεός και Πίστη Μέσα Από τα Μάτια του Ειρηνικού Πολεμιστή

"Ο αληθινός πολεμιστής, Σωκράτη, διατηρεί την ανθρωπιά του ακόμη και στη μάχη. Κερδίζοντας έναν βάρβαρο θρίαμβο, εξακολουθείς να διακυβεύεις την ψυχή σου. Αυτοί που πολεμούν τον δράκο, μπορούν να γίνουν ο δράκος." [...]

"-Κάποτε είχα έναν δάσκαλο που μου είπε ότι δέσμευση σημαίνει να κάνεις αυτό που ξεκίνησες ή να πεθαίνεις προσπαθώντας.
-Δεν θα καθίσεις εδώ μαζί μας, σαν ένας από εμάς, για μερικά ακόμα χρόνια;
-Ενώ αυτοί οι άνθρωποι τριγυρίζουν ελεύθεροι;
-Οι άνθρωποι τριγυρνούν ελεύθεροι ανά τη γη, Σωκράτη. Η ίδια η φύση τριγυρνά ελεύθερη -με τυφώνες και σεισμούς και πανώλες και ακρίδες. Ακόμα και τώρα, αθώοι πεθαίνουν από βία και λοιμούς, ανάμεσα σε δεκάδες χιλιάδες άλλους ανθρώπους πάνω στη γη. Ποιος έχρισε εσένα υπεύθυνο; Ποιος σου έδωσε τη σοφία ώστε να γνωρίζεις ποιος πρέπει να ζήσει και ποιος να πεθάνει και πώς; Ποιος είσαι για να γνωρίζεις τη θέληση του Θεού;
-Σε ποιον Θεό αναφέρεσαι, Πατέρα Σεραφείμ; Τον ελεήμονα και δίκαιο Θεό που βρήκε αρμόζον μέσα από την απέραντη σοφία του να πάρει την οικογένειά μου; Αυτός είναι ο Θεός στον οποίο προσεύχεσαι;
-Λοιπόν, Σωκράτη, επιτέλους αντιμετωπίζεις αυτό που σε βάραινε τόσο καιρό. Εύχομαι να είχα μια απάντηση -μερικές γλυκές λέξεις για να ελεφρύνω τήν καρδιά σου. Όμως ο Θεός παραμένει ένα μυστήριο ακόμα και για εμένα. Υπήρχε κάποτε ένας σοφός άνδρας που είπε: "Υπάρχουν τρία μυστήρια σε αυτό τον κόσμο: ο αέρας για τα πουλιά, το νερό για τα ψάρια και η ανθρωπότητα για τον εαυτό της". Εγώ έχω βρει πως ο Θεός είναι το μεγαλύτερο μυστήριο από όλα, αλλά παράλληλα τόσο οικείος όσο το καρδιοχτύπι μας, τόσο κοντά όσο η επόμενη αναπνοή μας.. περιβάλλοντάς μας, τόσο κοντά όσο η επόμενη αναπνοή μας.. περιβάλλοντάς μας σαν τον αέρα, σαν το νερό... πανταχού παρών. Αλλά ο νους μας δεν μπορεί να χωρέσει τον Θεό, μόνο η καρδιά.. Εκεί είναι που θα βρεις την πίστη..
-Σταμάτησα να πιστεύω στον Θεό εδώ και χρόνια.
-Ο Θεός αγκαλιάζει ακόμα και τους άπιστους. Πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς; Δέξου το μυστήριο, Σωκράτη. Εμπιστεύσου το. Σταμάτα να προσπαθείς τι θα έπρεπε και τι δεν θα έπρεπε να είναι και θα βρεις την πίστη σου ξανά.
-Οι λέξεις σου πάντα είχαν τη γεύση της αλήθειας, Πατέρα.. αλλά κατά κάποιον τρόπο, αδυνατώ να πιάσω το νόημά τους.
-Κάποτε δεν μπορούσες καν να πιάσεις το ράσο μου. Και τώρα κοίταξε τι συνέβη με λίγη υπομονή..
-Και πολύ εξάσκηση.
-Ναι. Και ίσως είναι καιρός να εξασκηθείς.. με άλλο τρόπο. Η εκπαίδευσή σου σού έχει μάθει τα όρια του νου. Το πνεύμα είναι μια μεγάλη σκάλα προς τον ουρανό, αλλά σταματά δίχως να αγγίζει τον παράδεισο. Μόνο η σοφία της καρδιάς μπορεί να ρίξει φως στο δρόμο. Ο αρχαίος συνονόματός σου, ο Σωκράτης, θύμισε στους νέους της Αθήνας ότι η σοφία ξεκινά με την αναζήτηση...
-Αλλά πέρα από αυτά τα εντυπωσιακά λόγια, Σεραφείμ, τί πρέπει να κάνω;
-Τί πρέπει να κάνει ο οποιοσδήποτε; Να βάλει το ένα πόδι μπροστά από το άλλο! Είσαι μονάχα ένας παίκτης σε ένα δράμα μεγαλύτερο απ' όσο μπορεί κανείς, εκτός από τον Θεό, να χωρέσει στο νου του... Μερικές φορές δεν είμαι καν σίγουρος ότι ακόμα και ο ίδιος ο Θεός μπορεί να το καταλάβει! Μπορούμε μόνο να παίξουμε τον ρόλο που μας δίδεται. Καταλαβαίνεις; Αυτοί που εμφανίζονται στην ζωή σου -είτε για να βοηθήσουν είτε για να σε βλάψουν- είναι όλοι σταλμένοι από τον Θεό. Συνάντησέ τους όλους με ειρηνική καρδιά, αλλά με το πνεύμα του πολεμιστή. Θα αποτύχεις πολλές φορές, αλλά αποτυγχάνοντας θα μάθεις και μαθαίνοντας θα βρεις τον δρόμο σου. Στο μεταξύ, παραδώσου στη θέληση του Θεού, στη ζωή που σου δόθηκε, στιγμή προς στιγμή.
-Πώς γίνεται να γνωρίζω τη θέληση του Θεού, Σεραφείμ;
-Η πίστη δεν εναπόκειται στο να γνωρίζεις κάτι με σιγουριά. Απαιτεί μονάχα το κουράγιο να αποδέχεσαι πως ό,τι συμβαίνει, είτε αυτό φέρνει ευχαρίστηση είτε πόνο, είναι για το ανώτερο καλό."

εκδόσεις έσοπτρον